Κάποιες σκέψεις για τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Νίκο Αναστασιάδη

Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη

Φιλολόγου, MSc

Η περηφανής νίκη του Νίκου Αναστασιάδη στις εκλογές της 24^ηςΦεβρουαρίου 2013, μας χαροποίησε ιδιαίτερα, γιατί τον αγαπάμε και τον εμπιστευόμαστε για τις ικανότητές του και την αξία του. Σ' αυτή τη συγκυρία, που οι μυλόπετρες της οικονομίας είναι έτοιμες να αλέσουν τα όποια υπολείμματα αξιοπρέπειας έχουν απομείνει σε χιλιάδες συμπατριώτες μας, ο μόνος πολιτικός άνδρας που μπορεί να μας βγάλει από την άβυσσο της οικονομικής δυσπραγίας είναι ο Νίκος Αναστασιάδης.

Με το κύρος που απολαμβάνει στην Ευρώπη, τις γέφυρες που έχει κτίσει για τόσα χρόνια με σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή, με το προφίλ του ήθους, της αξιοπιστίας και της εντιμότητας, έχουμε την πεποίθηση ότι θα συνομιλεί με τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες σε ισότιμη βάση και θα πείθει με επιχειρήματα για τα δίκαιά μας.

Αναντίλεκτα, πέρα από τη συνεισφορά του Δημοκρατικού Συναγερμού, η νίκη οφείλεται, και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες, στο Δημοκρατικό Κόμμα, και ιδιαιτέρως στον Πρόεδρό του Μάριο Κάρογιαν και σε άλλα επώνυμα και μη στελέχη, όπως και στην πλειοψηφία της ηγεσίας και των μελών του Ευρωπαϊκού κόμματος, των Οικολόγων κ.α., οι οποίοι στάθηκαν σε όσα μας ενώνουν και αφουγκράστηκαν την κρισιμότητα των καιρών.

Προσωπικά, πιστεύω, ότι χωρίς τη βοήθεια του Θεού δεν γίνεται τίποτα. Ο κ. Σταύρος Μαλάς, ως έγκριτος επιστήμονας, αξίζει τον σεβασμό μας για τον αγώνα που έδωσε. Αυτή, όμως, ήταν η ώρα του Νίκου Αναστασιάδη. Αυτή ήταν η νίκη των ελεύθερων ανθρώπων. Αυτή ήταν η νίκη της Δημοκρατίας.

Της Δημοκρατίας που υψώνει το ανθρώπινο πρόσωπο, που είναι ένας τρόπος ζωής, ένα "modus vivendi". Της Δημοκρατίας που πρέπει οι λειτουργοί της να έχουν «τάλαντο», «πολιτική εμπειρία», «έμπνευση» και «υψηλό ήθος». Της Δημοκρατίας που συμβάλλει στο «ζην» και στο «ευ ζην» των πολιτών της.

Στην εποχή μας έχει προκύψει πρωτόφαντη δυσχέρεια για την πραγμάτωσή της. Πιστεύω ότι με όλα αυτά τα προβλήματα, την εξαθλίωση, την ανεργία, τα συσσίτια, κ.α΄., συρρικνώνεται η προσωπική ελευθερία των πολιτών, και η δημοκρατία είναι ανάπηρη. Ναρκοθετείται. Πνέει τα λοίσθια. Γι' αυτό και ο νέος Πρόεδρος αναλαμβάνει έναν τιτάνιο αγώνα. Πρέπει να ανέβει ξανά η Δημοκρατία στο βάθρο που της αξίζει.

Περιμένουμε πολλά από τον νέο Πρόεδρο, και για την αναθέρμανση της οικονομίας και για τη διαχείριση του κυπριακού, αλλά και για την αναβάθμιση της δημοκρατίας. Εδώ που φτάσαμε, χωλαίνει σε πολλά σημεία το κράτος. Θέλει ριζικές αλλαγές, τομές, αλλαγή σε κατεστημένες νοοτροπίες, που μόνο ένας ρηξικέλευθος ηγέτης με ευρεία λαϊκή εντολή, όπως ο Νίκος Αναστασιάδης, μπορεί να πετύχει.

Πιστεύουμε ότι διακρίνεται και για τον δυναμισμό και την οξύνοια και την ευθυκρισία του. Έχει αίσθημα ευθύνης και αυταπάρνησης, έχει πολιτική παιδεία, ξέρει να σέβεται τον άλλο, τον «έτερο», γιατί τον χαρακτηρίζει το ήθος του ανθρωπισμού.

Εμείς, δεν έχουμε τίποτα άλλο να προσθέσουμε, παρά μόνο να ευχηθούμε να τον φωτίσει ο Θεός να επιλέξει τους πιο άξιους συνεργάτες και να ανασκουμπωθούν, γιατί «οι καιροί ου μενετοί». Κι αυτό το γνωρίζει, καλύτερα από όλους μας, ο νέος Πρόεδρός μας! Γι' αυτό του ευχόμαστε κάθε επιτυχία.