Ταξιδιωτικό- Μέρος Β'- Θαλασσινό

Ταξίδι στο όνειρο»

Κανκούν Μεξικό και Ντάλλας Τέξας

Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη

                                                                         Φιλολόγου, MSc

Από την πρώτη μέρα, τη Δευτέρα 31/3/2014, άρχισα
τις βόλτες στην παραλία, όπως έκαναν και άλλοι εκατοντάδες
παραθεριστές όλων των ξενοδοχείων. Πρωί και απόγευμα. Μαγεία!

"Τα μυστικά της θάλασσας
                             ξεχνιούνται στ' ακρογιάλια" Γιώργος Σεφέρης

"Τα πρώτα μου χρόνια τ' αξέχαστα
τα' ζησα κοντά στ' ακρογιάλι" Κωστής Παλαμάς

"Δε χρειάζεται να υπάρχει θάλασσα για να προχωρήσει ένα καράβι" Ο. Ελύτης

Περπατώ ξυπόλητη και είναι εξαίσιο το συναίσθημα.
Φυσάει όμορφα το αεράκι της θάλασσας!

Κοιτάζω τα κύματα και δεν τα χορταίνω.
Να σ' αγναντεύω θάλασσα!

-Κώστας Βάρναλης, [Να σ’ αγναντεύω θάλασσα]

Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,
να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλά
στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.

.......................................................................

Να ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια,
οι κάβοι, τ’ ακρόγιαλα σαν μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά κάποτ’ ένα καράβι
ν’ ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.

........................................................................

Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι αλάργα βάσανα πολλά.

Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται» (Ελύτης)

«Τη θάλασσα τη θάλασσα ποιος θα μπορέσει να την εξαντλήσει;» (Σεφέρης)

-Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Η ΘΑΛΑΣΣΑ»

«Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα
Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.
Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει.»

 -Κ. Π. Καβάφης, «Φωνή απ’ την Θάλασσα»

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

-Νίκος Καρούζος, «Θάλασσα: η αρχαιότητα της γεωγραφίας» 

Μια μεγάλη θάλασσα στο τετράγωνο είναι μάλλον ένα πέλαγος

μια μεγάλη θάλασσα στον κύβο είναι ο βαθυστέναχτος ωκεανός…

Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα 
έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνι
 Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός
Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 

Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση.

Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996, Ποιητής, Νόμπελ 1979

Άξιον Εστί

"Τότε είπε και γεννήθηκεν η θάλασσα

Και είδα και θαύμασα

Και στη μέση της έσπειρε κόσμους μικρούς κατ' εικόνα και ομοίωσή μου"

Οδυσσέας Ελύτης