Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ταξίδι στην αγαπημένη μας Μήλο, Μέρος Λ΄- ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το τελευταίο βράδυ μας στην όμορφη παραλία του Αδάμαντα μαζί με τον κουμπάρο μας τον Μιχάλη, από τη Λεμεσό, απολαύσαμε ό,τι πιο ωραίο έχει να προσφέρει η Μήλος στον λάτρη της: αστακομακαρονάδα  στον Κυνηγό, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του Αδάμαντα.
Πριν φύγουμε, πήραμε τα δώρα μας από το εργαστήριο του φίλου μας του Μιχάλη του Καλημέρα, ο οποίος πάντα μας εκπλήσσει με τις υπέροχες δημιουργίες του, 

ενώ χάρισε και στον Αντρέα μας ένα δακτυλίδι και έναν υπέροχο σταυρό.

Επίσης, μαζί μας πήραμε και παραδοσιακά προϊόντα του νησιού,
όπως  κουφέτο, παρασκευασμένο από ψίχα κολοκύθας, μέλι και αμύγδαλο. Αν θέλει κάποιος μπορεί να προμηθευτεί θυμαρίσιο μέλι, πελτέ, κάπαρη, κριθαρένιες και σταρένιες κουλούρες, διάφορα ζυμαρικά, κ.ά. 
Στον Αριστείδη αρέσει ιδιαίτερα η καρπουζόπιτα που φτιάχνουν με μαεστρία στη Μήλο. 


Θα ήθελα, τελειώνοντας την περιδιάβασή μας στο νησί της Μήλου, να αναφέρω και κάποια άλλα σημεία που μας αρέσει να πηγαίνουμε,
όπως το μπαράκι «Άκρη», με την πανοραμική θέα του λιμανιού, ή τα μπαράκια που μαζεύουν τη νεολαία, όπως το «Αρακόστα» ή το «Libera Lebetina», πάλι πλάι στο λιμάνι.

Το πιο εντυπωσιακό, όμως, για μας, κτίσμα στη Μήλο είναι τα στούντιο «Ήλιος», φτιαγμένα με πολλή αγάπη, μεράκι και γούστο, των φίλων μας Γιώργου και Τρίξης, με τους εξαίρετους ιδιοκτήτες και την απίθανη βεράντα του δευτέρου ορόφου με την άπλετη θέα, τα αρώματα των λουλουδιών και τα μεζεδάκια τους.




Έχουμε περάσει εκπληκτικές βραδιές μαζί τους, με την αρχοντιά και την ευγένειά τους, το κέφι και τη ζωντάνια τους.




Επίσης, μια επίσκεψη στη Μήλο δεν θα είναι πλήρης, αν δεν επισκεφτείς και το Μουσείο Μεταλλευμάτων, που είναι πραγματικά μοντέρνο και πολύ ενδιαφέρον.

Είναι ένα Μουσείο με σύγχρονη μουσειολογική αντίληψη, προβολή ταινίας με την ανθρώπινη και κοινωνική διάσταση της εξορυκτικής δραστηριότητας στο νησί που αποτελεί παράλληλα και καταγραφή της ιστορικής μνήμης, αφού μιλούν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές.


Η επίσκεψή μας στην αγαπημένη μας Μήλο κάποτε παίρνει τέλος. Η Μήλος μάς κρατά δέσμια την καρδιά μας, με τα χρώματα και τις παραλίες της, τα εδέσματα και τις κρυφές γωνιές της,  τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς της χώρους, τις κατακόμβες, τα σύρματα, τις ιαματικές πηγές της, την πολυκύμαντη ιστορία της, που τη συνέγραψε το άξιο τέκνο της Ιωσήφ Χατζηδάκης.

Ευχαριστούμε, τέλος, τον καλό μας φίλο Νίκο Χρόνη για την καλοσύνη και την αγάπη του όλα αυτά τα χρόνια που μας φιλοξενεί στο ξενοδοχείο του.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου